Khamis, 7 Julai 2011

KEMELUT SEBUAH RINDU

Di persimpangan ini, aku melihat begitu banyak lorong-lorong pintas. Aku termanggu membuat keputusan....jalan mana yang harus aku ikut. Ada yang bertanda jalan mati. Ada di satu cabang bertulis.....lorong ini jalannya berliku. Di satu cabang pula.....lorong ni tiada berpenghuni. Aku maju selangkah lagi......ada nota disisipkan diranting berduri. Katanya "wahai si kembara yang sepi, majulah selangkah lagi. Di hujung lorong itu ada persinggahan buatmu."

Ku susur laluan yang sepi itu. Di kiri kanannya .....lalang-lalang kering kehausan, kelayuan, kepanasan. Aku dibakar teriknya bahang matahari, di bawah bebayangnya aku menyusun langkah longlai ......mengikut kata hati.

Terasa beratnya perasaan ku galas. Tak bertapis resah bersarang di jiwa. Peluh menitis bagai melepas lelah jalanan. Ku harung jua satu pencarian. Di nota itu ada secebis garapan.....aku menantimu.

Resahku kian berkocak. Di dadaku berakar umbi rantaian persoalan. Apakah cambahan rindu sudah bersemi atau sekadar emosi yang tak pasti.
Di hentian ini aku berlabuh. Ku pahat resah di hujung muara. Ku lempar secebis rasa yang terungkai. Ku sapa angin yang berhembus....bawalah camarku ke hentiannya. Agar kecantikannya terpelihara.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...